Oliana (Cinglera de Esplovins): Anna Rubio

De novo na Cinglera de Esplovins, na parte da parede que denominan Esperó de les Orenetes, nesta parte podemos ollar un muro precioso e longo que surcan varias rotas, UES, EDER. Alfa-Centauro, Platinun... Trátase dunha parede enorme que á esquerda se extende pola Torre de Lleida e chega ata a ferrata Regina pola que faremos parte do descenso habitual destas paredes. A ferrata, por sorte, coido que está pechada por falta de mantemento, unha verdadeira peniña que os plans científicos de conservación da natureza non contemplaron!!!

Esta vía pareceume unha verdadeira marabilla. A aproximación farémola desde a antiga estrada que rodea o tunel de Obaga Negra (como a 100 mts da estrada C-14) onde unha barranca (unha fita ao comezo) mostraranos a accesibilidade ata a parede cun sendeiriño cómodo que sobe directo á súa base, para isto andaremos desde o tunel anterior (tunel de Esplovins), onde deixaremos o vehículo, porque baixaremos do cumio pola zona da ferrata Regina, así temos o coche ao chegar embaixo. A Anna Rubio comeza na feixa superior polo que teremos que acceder a ela, nós subimos seguindo a parte inferior da UES, fácil e equipada, con algo de aire, pero algo rota e bastante longa (7 longos nos que se pode ensambrar aínda que ás veces é delicado pola rocha). Como dicía, a Anna Rubio é unha vía excelelnte, busca as placas de rocha esquisita e practicamente ningún longo ten desperdicio, a tirada chave é a quinta, e é unha das mellores tamén. Case toda equipada mais hai que levar friends do 0,2 ao 1#, nós enlazamos o L8 e L9 pero hai que xestionar as cordas. Fomos co bosquexo do Luichy, como sempre agradecidos pola boa info de tantas vías e zonas, respectade estes bosquexos gratuítos e non fusiledes guías colgando fotos delas en internet.

O L1, moi bo (6a+), despois da feixa á que accedimos pola UES

Este L2 era magnífico (6b)

L3 de 6c, con placa fina ao comezo.

No L4 (V+), despois de pasar a segunda feixa (onde atopamos a cabeza ósea dun voitre perfectamente conservada)

Lugar espectacular, este é o L5 (6c), coido que é o longo chave, unha verdadeira marabilla de escalar.

Miguel de novo, agora no L6 (6a), aquí algún friend vén moi ben.

Outro longo precioso e onde usaremos os friends, L7 (V+)

O L8 é unha placa ben bonita (6a+), nós enlazamolo co L9 (6a+) que saía por ese teito, con canto, que temos enrriba. Para enlazalos hai que xestionar as cordas.

Miguel chegando ao cumio despois do teito.

 

Sorpresa que nos atopamos en perfecto estado, a natureza sempre nos sorprende!