Hai tempo que non traballo este espazo, probablemente por falta de tempo e talvez porque cada día o considero máis o meu arquivo persoal, sen aspiración de aportar nada novo pero mantendo o facho de estar no monte aínda que sexa coa imaxinación. Coñecer algunhas zonas de Teruel levounos á excepcional escola de Olba e á paixase única do Organo de Montoro, un lugar realmente curioso e que merece apena visitar, talvez con máis días e menos tormentas. Foron as tormentas as que nos fixeron ir fuxindo do mal tempo e rematar en Riglos, con Ana, Martin e Javi... amigos cos que frunfas vaias onde vaias.
 |
|
|
A Abraxas é unha vía sen pretensións pero que aporta dous longos ao final que atraen pola técnica e a escalada eminentemente clásica, pero principalmente aporta polo lugar onde se encontra. Estas formacións de rocha son tan brutais e tan curiosas que merecen sen escaladas. Unha pequeniña aventura na que hai que buscar a baixada e deixarse levar polo sabor desta particular caliza. Tedes moita info e bosquexos por internet, imos ver unhas fotos...
 |
Os meus compis gozando dun descanso en Olba. Escola brutal, 500 vias todas para nós, he he!!
|
 |
Ana e Javi probando algunhas xoias de Olva, todo a vista entre o 6c e o 7b...
|
 |
Ana probando un 7a+ brutal de case 40 mts que había nun dos mellores sectores de Olva. Vaia titana!!
|
 |
No último longo da Abraxas, Martin saíndo do diedro bonito
|
 |
Buscando a baixada, e que ben o pasamos!!
|
 |
Xogamos en Riglos, Ana dándolle á Superchoper. A súa segunda vía de longos, primeira en Riglos, e dándolle de primeira... outro nivel, he he
|
 |
E agora en La fiesta de los biceps... incansable esta moza, he he.
|
 |
Determinación absoluta!!
|
 |
O casco moléstalle pero carga coa mochila que sexa e máis, he he... Ana saíndo do desplome final da Fiesta.
|
Ningún comentario:
Publicar un comentario