Noruega en retirada: Hemsedal, Laerdal e Eidfjord

Entre finais de febreiro e primeiros de marzo, doce días que saben a pouco, principalmente cando o frío e o xeo están en retirada, coma nós nos tivemos que retirar de varias fervenzas por condicións. Un periplo descubridor, unha nova andaina por este precioso país que nos mostrou as enormes posibilidades de escalada en xeo aínda que cunhas condicións mediocres, un universo que acho ten moito por descubrir e con múltiples posibilidades de novas aperturas, fervenzas alpinas de accesos case imposibles, mares de xeo aos que compre aproximarse (sen helicóptero) e que supoñen todo un reto para as novas xeracións mutantes, en condicións Noruega é claramente un dos paraísos mundiales para os escaladores de fervenzas xeadas.

A nosa andaina comezou en Hemsedal, sempre nevando aos pouquiños (3-5 cm por día) e calor, viviamos entre os 4-5 graos e non xeaba nunca. Fixemos Grotenutbekken, (250m-WI 5), boa fervenza que din é máis longa de Hemsedal, e co "tempo bruto" (como di Toño) fomos un día de investigación a Laerdal, onde atopamos fervenzas alucinantes máis en retroceso, cos primeiros longos normalmente sen formar; as dúas mellores que vimos con aspecto de poderse escalar eran Seltufossen (200m dun enorme muro de WI 4/4+, precedidos doutros 200m de barranca de WI 3, ao pé da estrada e cunha pinta moi boa) e Kjorlifossen, alucinante fervenza! a mellor que vimos no noso periplo (ese día fixemos a aproximación para ollar a columna inicial por unha pista moi boa mais pechada a vehículos, 1,15h de pista sen mochila, ata o inicio da fervenza serían un minimo de 2h con mochila, a columna de entrada parecía gorda! A estratexia estaba clara, en Hemsedal tiñamos o muro de Hydnefossen (un paredón impresionante cheo de diedros, coliflores e columnas, 160 mts de alto e case outro tanto de longo, un lugar máxico para a escalada! subas por onde subas de WI5 a WI6 asegurado)  e en Laerdal estas dúas xoias antes de marchar para Eidfjord. Ao día seguinte procuramos unha pegada incipiente e subimos ata Hydnefossen, sempre nevando suaviño, o estado da fervenza era ruinoso, parecía xeo bo pero as partes verticais eran barbas e onde asentaba a neve todo podrido, subimos dous longos esperando que máis arriba estivese mellor pero nada, os crampóns ían escorregando no xeo podre e os parafusos eran mosqueantes, un parecía bo e outro nin se sabía... en fin… vamos para embaixo desde a metade da fervenza que aínda nos imos mancar! Co rabo entre as pernas e en retirada cara Laerdal onde nos esperan dúas belezas, a temperatura era alta máis escalamos Seltufossen cun xeo plástico magnífico, unha gozada. Entón esa noite Toño anúnciame que ao día seguinte toca descansar, NON!! pois si! esa noite houbo tensión! non había días para iso e para ir ata Eidfjior! en fin… finalmente non houbo maneira e quedamos sen facer Kjorlifossen. Camiño a Eidfjord vemos colgando outras fervenzas de acceso case imposible (en helicoptero) e nunha paisaxe excepcional; cando chegamos ao noso novo fiordo facemos unha indagación por Hjolmodalen e Mabodalen, vai demasiada calor! no val de Hjolmo hai algúns "monstros" magníficos pero sen formar os primeiros longos, só vemos unha fervenza como de 200m e 4/4+ en estado aceptable; por riba de Mabodalen pillamos unha cabana en Liseth e ollamos un montón de fervenzas que se están caendo, aínda que hai dúas que parecen boas, unha da parte norte do val e outra do lado sur (coa entrada desde a estrada vella, cruzando a ponte do río) esta última cun aspecto de fervenza-corredor pechado magnífico. Ao día seguinte escalamos a da parte norte do val (non sabemos o nome máis para nós sempre será Pulp Fictión porque vivimos unha escena de caída de pedras similar á que lle aconteceu na peli a Samuel L. Jacson, cando recibe un cargador de tiros sen que lle toque unha soa bala, a Toño pasáronlle un montón de pedras rozando e non lle deu ningunha, e estaba na reu sen casco! nunca vin a alguén pór o casco tan rápido! uff! sempre gozando!), todo o día viamos como do lado sur daba o sol a morte, á nosa fervenza corredor caéuselle unha columna que tiña na parte superior, mal asunto! Pola tarde fumos ollar a outra fervenza que viramos en Hjolmodalen... vaites! caera media cascada! menos mal que non estabamos aló! Fuximos para Rjukan que aquí hai que volver outro ano con friaxe! Por Rjukan tiñamos que pasar... eu volaba nun par de dias mais Toño quedaba dez máis, mellor nun sitio “civilizado” onde atopar xente para trepar! Como nos quedaba un día decidimos facer Juvsoyla, WI 6, (eu xa a fixera con Matu no 2008... desde a estrada viase gorda). O día seguinte amence chovendo, si chovendo! en fin… imos mollándonos e pola gorxa, desde a ponte de Vemork, as condicións son patéticas, todo son coladas de neve papa enormes, moitas fervenzas que coñecía naquela barranca non existían, entramoslle a Juvsoyla pola dereita chovendo, mixto delicado onde menos mal que Toño atopou un pitón, reu en rocha cuns empotras vellos que aló estaban, axudados polos piolos metidos na fenda, travesía por neve superinestable, xeo patético, barbas, cortinas e podremia onde caeu neve, volvemos recuar dun avalacov que alguén deixara posto, é o noso sino neste inverno noruego que parece unha primavera!! Esta é unha actividade na que hai que ser paciente, outra vez será!! O día que saía para Oslo amenceu cunha boa xeada, espero que Toño pille uns días bos, polo momento, uns días despois, voltaron a Juvsoyla e escalarona, xa nos contará!

ALGÚNS DATOS DE INTERESE:
-Noruega é un país caro para nós, 100 coronas noruegas (Nok) andarán por 12 euros (unha birra no super entre 20-25 Nok) 
-Hotel Fosshein, cabanas antes de Hemsedal, o mais barato que atopamos no lugar (550 Nok para dous)

-Guía de escalada en xeo en Hemsedal, de Bjorn Kruse e Forgen Aamot: Hemsedal Ice, Lucida Sans/Voluta Scrip Pro, 2012.
-Campo Base Nº 25, estupendo artigo de Dani Ascaso e colegas sobre a zona, principalmente Hemsedal e Laerdal.
-Pdf sobre escalada en xeo en Laerdal: Laerdal: ice climbing guide

-Cabanas e apartamentos en Laerdal, no camping ao pé do fiordo, a única opción que vimos na zona e a máis cara de toda a viaxe (695 Nok para dous), hai máis cabanas pero están pechadas en inverno.

-Cabanas Liseth, en Eidfjord, na parte superior de Mabodalen (por riba de Voringfossen), ao saír dos túneles vese o letreiro desde a estrada, están novas e a prezo aceptable (550 Nok para dous, negociando prezos!) Hai unha web: Liseth.no.
-Boa páxina web de escalada en xeo en Eidfjord: iceclimbeidfjord.com

-Albergue do Jacob en Rjukan (Rjukan old school hostel –así se chama no facebook-) o máís económico e moi bo rollo (225 Nok por persoa). Un lugar interesante e que paga a pena visitar, é unha casa amarela situada mesmiño antes da subestación eléctrica que hai á entrada de Rjukan.

(En internet podedes atopar máis info)

Déixovos unha pequena montaxe de fotos da viaxe:

Espero que a gocedes!

A vía que fixemos en Eidfjior, descoñecemos o nome, para nós Pulp Fiction porque a parede descargou contra nós todo un cargador de pedras, como na escena de Samuel L. Jacson, e ningunha nos deu, vimos a Deus... pero imos seguir trepando! (Hai uha variante pola esquerda que estaba moi fina pero en condicións parece increible e non creo que baixe de WI 6)